fout, fout, fout!!!!!
- door Natasja Hoekstra
- •
- 23 feb., 2019
Perfectionisme, heb ik dat?
De laatste tijd ben ik eigenlijk alleen maar dingen aan het doen waar ik heel veel energie van krijg. Die energie gebruik ik dan weer om nieuwe ideeën te bedenken en nieuwe plannen te maken. Door al die nieuwe plannen, krijg ik nog meer energie en dit gaat eigenlijk maar door en door totdat................
Ik te horen/zien krijg dat er een FOUT is ontdekt bij iets dat ik gepubliceerd heb, bij de voorbereiding van een workshop, bij de uitleg van een oefening, bij wat dan ook!!!!!!!
Hoe kan het dan dat het lijkt alsof al die energie die ik heb verzameld in één keer vervaagt (soms zelfs helemaal weg is)? Daar word ik zo onzeker van, zou het liefst stoppen met wat ik leuk vind, het liefst hard wegrennen om maar niet aan mijn fout herinnerd te worden. Pfffffff...........
Dan moet ik altijd denken aan het stukje/liedje van Brigitte Kaandorp: 'ik heb een heel zwaar leven'. Dan vooral aan het volgende stukje:
'Ik heb een heel zwaar leven
Echt heel zwaar
Alles is voor mij ontzettend moeilijk
Ik heb echt een heel zwaar leven
Nee, nee maar echt waar
Het leven is voor mij gewoon ontzettend zwaar
Bij mij gaat nooit eens iets vanzelf
daarom ben ik vaak zo moe
Heel veel dingen zijn zo moeilijk
dat ik ze gewoon niet doe
En doe ik wel een keertje iets,
wordt het heel vaak niet gewaardeerd
En daarom gaan veel andere dingen
automatisch ook verkeerd'
Dit kan ik dan zo tegen mezelf zeggen, terwijl ik weet dat het niet waar is. Maar hoe kan dat eigenlijk? Heeft het iets te maken met mijn eigen perfectionisme, de lat altijd tien meter te hoog leggen (fouten maken is natuurlijk not done)? Heeft het te maken met dat ik dan mijn controle kwijt aan het raken ben (en dat wil ik natuurlijk niet)?
Waarom kan ik me er dan niet gewoon bij neer leggen dat ik een fout gemaakt heb? Accepteren dat ik een fout gemaakt heb, de fout zo goed mogelijk proberen te herstellen, daar van leren en de volgende keer proberen om het beter te doen. Of hoort dit ook gewoon bij het leerproces die ik door moet om nog beter te worden? Natuurlijk zeg ik tegen mezelf, dat ook ik fouten mag maken, dat ik nog steeds maar een mens ben en geen Wonder Woman (Super Woman). Maar gevoelsmatig blijft het toch een klein beetje knagen en blijf ik heel strak vasthouden aan het perfectionisme, het is nooit goed genoeg.
Hopelijk zal de tijd het leren, zal ik in die tijd groeien. Wie weet MAG ik in de toekomst van mezelf FOUTEN maken.
Ik te horen/zien krijg dat er een FOUT is ontdekt bij iets dat ik gepubliceerd heb, bij de voorbereiding van een workshop, bij de uitleg van een oefening, bij wat dan ook!!!!!!!
Hoe kan het dan dat het lijkt alsof al die energie die ik heb verzameld in één keer vervaagt (soms zelfs helemaal weg is)? Daar word ik zo onzeker van, zou het liefst stoppen met wat ik leuk vind, het liefst hard wegrennen om maar niet aan mijn fout herinnerd te worden. Pfffffff...........
Dan moet ik altijd denken aan het stukje/liedje van Brigitte Kaandorp: 'ik heb een heel zwaar leven'. Dan vooral aan het volgende stukje:
'Ik heb een heel zwaar leven
Echt heel zwaar
Alles is voor mij ontzettend moeilijk
Ik heb echt een heel zwaar leven
Nee, nee maar echt waar
Het leven is voor mij gewoon ontzettend zwaar
Bij mij gaat nooit eens iets vanzelf
daarom ben ik vaak zo moe
Heel veel dingen zijn zo moeilijk
dat ik ze gewoon niet doe
En doe ik wel een keertje iets,
wordt het heel vaak niet gewaardeerd
En daarom gaan veel andere dingen
automatisch ook verkeerd'
Dit kan ik dan zo tegen mezelf zeggen, terwijl ik weet dat het niet waar is. Maar hoe kan dat eigenlijk? Heeft het iets te maken met mijn eigen perfectionisme, de lat altijd tien meter te hoog leggen (fouten maken is natuurlijk not done)? Heeft het te maken met dat ik dan mijn controle kwijt aan het raken ben (en dat wil ik natuurlijk niet)?
Waarom kan ik me er dan niet gewoon bij neer leggen dat ik een fout gemaakt heb? Accepteren dat ik een fout gemaakt heb, de fout zo goed mogelijk proberen te herstellen, daar van leren en de volgende keer proberen om het beter te doen. Of hoort dit ook gewoon bij het leerproces die ik door moet om nog beter te worden? Natuurlijk zeg ik tegen mezelf, dat ook ik fouten mag maken, dat ik nog steeds maar een mens ben en geen Wonder Woman (Super Woman). Maar gevoelsmatig blijft het toch een klein beetje knagen en blijf ik heel strak vasthouden aan het perfectionisme, het is nooit goed genoeg.
Hopelijk zal de tijd het leren, zal ik in die tijd groeien. Wie weet MAG ik in de toekomst van mezelf FOUTEN maken.
Nu een maand na mijn laatste blog kijk ik terug op de sneeuw die uit de lucht dwarrelt. Het liedje: "Let it snow, let it snow, let it snow" blijft in mijn hoofd zweven. Een blog schrijven en dan met dit liedje in mijn hoofd doet mij denken aan kerstmis, niet dat het toen sneeuwde, maar wel dat ik de weken daarna eigenlijk heel veel plannen heb mogen maken en mogen uitvoeren (en nog belangrijker die ik nog ga uitvoeren, heel spannend allemaal en zo leuk).
Gisteren vroeg mij iemand wat ik nu precies doe tijdens de workshops die NatasUnik Lab , wat mij onderscheid van andere Science, Technology, Engineering, Art en Mathematics aanbieders. Daar moest ik best even over nadenken..........
Ik kon daar ook in eerste instantie geen antwoord op geven, er kwamen alleen maar vragen (en onzekerheden) in mij op.
Zou ik bang moeten zijn voor de grote aanbieders van deze ook zeer interessante workshops? Kunnen zij meer aanbieden dan ik dat kan? Zouden zij de kinderen (deelnemers) bij mij weg kunnen houden, doordat zij meer geld te besteden hebben dan ik om meer reclame, mooiere proefjes, mooiere materialen, mooiere resultaten kunnen halen? Moet ik nu nog meer reclame gaan maken? De workshops nog duurder maken? Moet ik nu toch gaan kijken of ik ook zoveel geld kan gaan uitgeven om via sponsoring meer, mooiere, explosievere, innovatievere en nog gavere workshops te kunnen gaan geven?
Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik me niet zo druk moet gaan maken en dat ik alles op zijn beloop moet laten.
Het komt zoals het komt en het gaat zoals het gaat.
Mijn doel van deze workshops is dat ik kinderen wil laten verwonderen, laten kennis maken met de basis die je nodig hebt om je verschillende talenten te kunnen en mogen aanspreken. Deze talenten zie ik erg terug in de 2 1ste eeuwse vaardigheden die nu zo hot zijn in onderwijsland (o.a. kritisch denken, probleem oplossen, samenwerken, sociale en culturele vaardheden, communicatie, zelfregulatie en creatief denken). Er zijn er nog meer, maar deze springen er voor mij het meest uit.
Mijn workshops zijn kleinschalig, ik wil ook graag echt contact met de kinderen, zodat ik samen met de kinderen op onderzoek kan gaan en kunnen de kinderen antwoorden krijgen op hun vragen. Ik organiseer de workshops voor hen, zodat zij kennis kunnen maken met allerlei verschillende onderwerpen, zodat zij de bovenstaande vaardigheden kunnen ontwikkelen. Ik ontwikkel mijn workshop lessen zelf, ben er daardoor zelf heel intensief mee bezig geweest om de lessen te kunnen geven op een manier die voor kinderen aanspreekt, zo is gebleken (een succesformule???) en waar zij antwoord kunnen krijgen op hun vragen. Het liefst zou ik willen dat mijn workshop juist nog meer vragen op roept, zodat zij zelf thuis verder aan de slag kunnen om antwoorden te vinden/onderzoeken op de nieuwe vragen.
Heb ik voor mezelf nu duidelijk wat mij onderscheid van andere aanbieders?? Dat denk ik nog niet, maar ik ben al wel een heel eind op weg.
Gisteren vroeg mij iemand wat ik nu precies doe tijdens de workshops die NatasUnik Lab , wat mij onderscheid van andere Science, Technology, Engineering, Art en Mathematics aanbieders. Daar moest ik best even over nadenken..........
Ik kon daar ook in eerste instantie geen antwoord op geven, er kwamen alleen maar vragen (en onzekerheden) in mij op.
Zou ik bang moeten zijn voor de grote aanbieders van deze ook zeer interessante workshops? Kunnen zij meer aanbieden dan ik dat kan? Zouden zij de kinderen (deelnemers) bij mij weg kunnen houden, doordat zij meer geld te besteden hebben dan ik om meer reclame, mooiere proefjes, mooiere materialen, mooiere resultaten kunnen halen? Moet ik nu nog meer reclame gaan maken? De workshops nog duurder maken? Moet ik nu toch gaan kijken of ik ook zoveel geld kan gaan uitgeven om via sponsoring meer, mooiere, explosievere, innovatievere en nog gavere workshops te kunnen gaan geven?
Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik me niet zo druk moet gaan maken en dat ik alles op zijn beloop moet laten.
Het komt zoals het komt en het gaat zoals het gaat.
Mijn doel van deze workshops is dat ik kinderen wil laten verwonderen, laten kennis maken met de basis die je nodig hebt om je verschillende talenten te kunnen en mogen aanspreken. Deze talenten zie ik erg terug in de 2 1ste eeuwse vaardigheden die nu zo hot zijn in onderwijsland (o.a. kritisch denken, probleem oplossen, samenwerken, sociale en culturele vaardheden, communicatie, zelfregulatie en creatief denken). Er zijn er nog meer, maar deze springen er voor mij het meest uit.
Mijn workshops zijn kleinschalig, ik wil ook graag echt contact met de kinderen, zodat ik samen met de kinderen op onderzoek kan gaan en kunnen de kinderen antwoorden krijgen op hun vragen. Ik organiseer de workshops voor hen, zodat zij kennis kunnen maken met allerlei verschillende onderwerpen, zodat zij de bovenstaande vaardigheden kunnen ontwikkelen. Ik ontwikkel mijn workshop lessen zelf, ben er daardoor zelf heel intensief mee bezig geweest om de lessen te kunnen geven op een manier die voor kinderen aanspreekt, zo is gebleken (een succesformule???) en waar zij antwoord kunnen krijgen op hun vragen. Het liefst zou ik willen dat mijn workshop juist nog meer vragen op roept, zodat zij zelf thuis verder aan de slag kunnen om antwoorden te vinden/onderzoeken op de nieuwe vragen.
Heb ik voor mezelf nu duidelijk wat mij onderscheid van andere aanbieders?? Dat denk ik nog niet, maar ik ben al wel een heel eind op weg.
